Simone Bossi werkt in Parijs en Milaan en is een fotograaf met grote kennis en gevoeligheid voor de wereld van de architectuur.
Na zijn studies in Italië en Sevilla werkte hij 5 jaar als architect in zijn thuisland, Zwitserland en Nederland en legde zich vervolgens volledig toe op fotografie. We interviewden hem om meer te weten te komen over zijn persoonlijke onderzoek en kunstwerken.
Goedemorgen Simone, bedankt voor je tijd.
Laten we beginnen met een onderwerp dat de kunst in het algemeen interesseert: schoonheid. Naar uw mening is het niet te herhalen, waarom?
Ik denk niet dat het nodig is om het definitieve en absolute antwoord op deze eenvoudige en complexe vraag te vinden.
De ervaring van schoonheid is subjectief, en ieder van ons ervaart het anders, afhankelijk van onze gevoeligheid.
Schoonheid is een bijzonder moment, een emotie, een toestand die zich in verschillende vormen kan manifesteren: Harmonie, angst, licht, ruimte en sfeer. Of het kan zich niet of niet helemaal laten zien en is daarom een schoonheid die zich verbergt, die ontsnapt, een ontembare schoonheid, een schoonheid van onduidelijke oorsprong, een schoonheid die men niet hoeft te begrijpen.
Maar ik heb het gevoel dat schoonheid stimuleert en sensibiliseert buiten zijn aard en definitie: Het is een kracht die zich verankert in ons diepste onderbewustzijn.
Schoonheid wacht stilzwijgend op nieuwe ervaringen: schoonheid herinnert ons aan schoonheid en pas dan komt de hernieuwde schoonheid van een vroegere ervaring weer aan het licht.
Waar haalt u inspiratie uit elke keer dat u uw camera gebruikt?
Ik zal je vertellen wat er gebeurt als ik mijn camera gebruik. Mijn natuurlijke en spontane relatie met de camera heeft onvermijdelijk invloed op mijn werk.
Fotograferen betekent voor mij dat ik langzamer loop en langzaam beweeg, wat betekent dat je in die tijd en ruimte meer aandacht moet besteden aan je zintuigen, in die tijd en die ruimte, wachtend op een plotselinge, magische sfeer om je heen. Of simpelweg wachtend totdat er helemaal niets gebeurt.
Heeft u al persoonlijke projecten in de maak? Zo ja, wilt u ons dan iets over deze projecten vertellen?
Op dit moment heb ik geen bijzonder persoonlijk project: Over het algemeen ben ik niet geïnteresseerd in fotografische projecten in de gebruikelijke zin, dat wil zeggen om iets te bewijzen of te laten zien. Natuurlijk respecteer en begrijp ik dit doel, maar het komt niet overeen met mijn doelstellingen.
Waar ik in geïnteresseerd ben, is om te werken aan mijn eigen aanpak, mijn gevoelens, mijn indrukken en het opbouwen van een beeldtaal. Wat voor inspiratie levert deze beeldtaal op en waarom?
Soms denk ik aan het gebrek aan begrip voor de dingen die ik voel of waarneem en aan de diepte van de acceptatie van dit gebrek.
Dit innerlijke pad verandert zo in een aantal korte fotosessies; of misschien is het beter om ze emotionele uitbarstingen te noemen die worden gerealiseerd via een uniek medium, de camera. Op deze manier probeer ik te onderzoeken wat er voor mijzelf nog onduidelijk is.
Voor meer informatie over Simone Bossi: http://www.simonebossi.it
Fotocredits: Simone Bossi / Instagram: @simonebossiphotographer